شما در زندگی چه آرزوهایی داشتید؟
آرزو های دست نیافتنی،آرزوهای زودرس،
خود آرزو داشتن بد نیست، اتفاقاً باعث امید در زندگی هم می شه،
اصلاً محرّک حرکت زندگی است.
و این محرّک باعث پیشرفت در جنبه های مادی و معنوی انسان می شه.
ولی باید تو این آرزوها مون دقت داشته باشیم.
شیطون گولمون نزنه و هدف از زندگی رو فراموش نکنیم. چون یکی از راههایی که شیطون از اون راه بیشتر وارد میشه، اون جاییه که در پی آرزوهای دور و دراز و دست نایافتی باشیم....
در حدیثى از حضرت مسیح (ع) مىخوانیم: «در جایى نشسته بود، پیرمردى را مشاهده کرد که با کمک بیل به شکافتن زمین مشغول است و تلاش گرم و مستمرى براى کار کشاورزى دارد.
حضرت مسیح (ع) به پیشگاه خدا عرضه داشت: «خداوندا! امید و آرزو را از او برگیر!» ناگهان پیرمرد بیل را به کنارى انداخت و روى زمین دراز کشید و خوابید، کمى بعد حضرت مسیح (ع) عرضه داشت: «بارالها! امید و آرزو را به او بازگردان!» مشاهده کرد که پیرمرد برخاست و دوباره مشغول فعالیت و کار شد! حضرت مسیح (ع) از او سؤال کرد که من دو حال مختلف از تو دیدم، یک بار بیل را به کنار افکندى و روى زمین خوابیدى، اما در مرحله دوم برخاستى و مشغول کار شدى؟!
پیرمرد در جواب گفت: در مرتبه اول فکر کردم من پیر و ناتوانم و آفتاب لب بامه، امروز بمیرم یا فردا خدا مىداند، چرا این همه به خود زحمت دهم و این همه تلاش کنم؟ بیل را کنار انداختم و بر زمین خوابیدم!
ولى چیزى نگذشت که این فکر به خاطرم خطور کرد که از کجا معلوم، من سالهاى زیادى زنده نمانم؟ افرادى مثل من بودند و سالها عمر کردند، انسان تا زنده است زندگى آبرومند مىخواهد و باید براى خود و خانوادهاش تلاش کند، برخاستم و بیل را گرفتم و مشغول کار شدم
منبع داستان: اخلاق در قرآن آیت الله مکارم شیرزای، جلد2، ص 173
برچسب ها : آرزوی انسان ,